- گولی بالا
دو قطعه چوب کوتاه و بلند مربوط به بازی الک دولک
معنی گولی بالا - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
ده کوچکی است از دهستان کوه پنج بخش مرکزی شهرستان سیرجان واقع در 15 هزارگزی خاور سعیدآباد و 2 هزارگزی جنوب راه مالرو حاجی کاکا به تنگو، سکنۀ آن 33 تن است، مزرعۀ گود پائین جزء این ده است، ساکنان از طایفۀ قرانی هستند، (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 8)
(شَ / شِ)
لغت نامه دهخدا
دهی است جزء دهستان شراء بالا بخش کمیجان شهرستان اراک. واقع در 66هزارگزی جنوب کمیجان و 8هزارگزی راه عمومی. دامنه و سردسیر است و 491 تن سکنه دارد. آب آن ازچشمه و قنات و محصول آن غلات و انگور و بادام و شغل اهالی زراعت و قالیچه بافی است. از طریق سهم آباد راه آن اتومبیل رو است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 2)
(شِ)
لغت نامه دهخدا
دهی است از دهستان دره صیدی بخش اشترنیان شهرستان بروجرد. واقع در 16هزارگزی شمال خاوری اشترنیان، کنار راه مالرو گل زرد به اشترنیان. جلگه و سردسیر و سکنۀ آن 796 تن است. آب آن از قنات و چشمه تأمین میشود. محصول آن غلات و شغل اهالی زراعت و راه آن مالرو است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6)
دهی است از دهستان بابالی بخش چقلوندی شهرستان خرم آباد، واقع در 2هزارگزی باختر چقلوندی و یک هزارگزی باختری راه اتومبیل رو چقلوندی به بروجرد، جلگه و هوای آن سردسیر است و 180 تن سکنه دارد، آب آن از رود خانه بابالی است، محصول آن غلات، صیفی، لبنیات و پشم و شغل اهالی زراعت و گله داری و صنایع دستی آنان سیاه چادر و قالی بافی است، راه اتومبیل رو دارد، ساکنان آن از طایفه پیرداده بیرانوند بوده زمستان به قشلاق میروند، (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6)
(چِ)
لغت نامه دهخدا
دهی از دهستان کتول بخش علی آباد شهرستان گرگان که در 24 هزارگزی جنوب علی آباد واقع است. کوهستانی و سردسیر است و 135 تن سکنه دارد. آبش از چشمه سار. محصولش غلات، ارزن و لبنیات. شغل اهالی زراعت و گله داری، صنایع دستی زنان بافتن شال و کرباس وراهش مالرو است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3)
(دِ)
لغت نامه دهخدا
دهی است از دهستان مرغا بخش ایذه شهرستان اهواز. واقع در 60 هزارگزی جنوب باختری ایذه، با 115 تن سکنه. آب آن از چشمه و راه آن مالرو است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6)
(وَ لَ)
لغت نامه دهخدا
دهی است از دهستان هرازپی بخش مرکزی شهرستان آمل. سکنۀ آن 115 تن است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3)